Kazimiera Zawistowska

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Kazimiera Zawistowska

Kazimiera Zawistowska (1870–1902) – polska poetka młodopolska i tłumaczka.

  • Chciałabym, z tobą poszedłszy w zaświaty,
    Wtulić się w jasność jakiejś białej chaty.
    I wszystkie słońcu skradzione uśmiechy
    Wpleść w miękkie złoto jej żytnianej strzechy.
    • Źródło: Z marzeń moich [w:] Poezye, wyd.H. Altenberg, Lwów, s. 38.
  • Dziś dusza moja jest cichym grobowcem,
    Wy, jak motyle w grobowcu zbłąkane,
    Ranicie skrzydła o granitów ścianę.
    • Źródło: Idźcie z mej duszy... [w:] Poezye, wyd.H. Altenberg, Lwów, s. 63.
  • Kochałam Ciebie i czasem bojowe
    Zbroje Ci kładłam – czasem harfę w dłonie -
    Czasem twe czoło tuliłam w koronie -
    Czasem trefiłam pazia włosy płowe!
    • Źródło: Z marzeń moich [w:] Poezye, wyd.H. Altenberg, Lwów, s. 30.
  • Król-Słońce, wzniesion na ekstazy szczyty,
    Francję pod stopy cisnął faworyty.
  • Lubię barwy przymglone, miękkie i spłowiałe,
    Blade tęcze, rzucone w gotyckie arkady –
    I przesiany przez liście, lubię promień blady,
    Którym słońce ozłaca tumy spustoszałe.
    • Źródło: Lubię barwy [w:] Poezye, wyd.H. Altenberg, Lwów, s. 71.
  • Moja dusza jest łąką chaotycznych kwieci.
    • Źródło: Moja dusza... [w:] Poezye, wyd.H. Altenberg, Lwów, s. 61.
  • Strugami deszczu mży mgielna szaruga,
    Noc pełna cieni, wystygła i długa,

    Przedzgonnych psalmów snuje hymn pokutny,
    Łka w strunach deszczu w rytm niezmiernie smutny.
    • Źródło: O przyjdź Ty do mnie... [w:] Poezye, wyd.H. Altenberg, Lwów, s. 39.