Wiktor Gomulicki

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Wiktor Gomulicki

Wiktor Gomulicki (1848–1919) – polski poeta, powieściopisarz, eseista, badacz historii Warszawy, kolekcjoner. Jeden z najważniejszych twórców polskiego pozytywizmu.

  • I piekło i raj
    W tobie się jednoczy.
    Czemuż Bóg ci dał
    Tak szatańskie oczy?
    Czemu Bóg ci dał,
    Powiedz moja luba,
    Tygrysicy krew,
    a ciało cheruba?
    • Źródło: Czemu?
  • Ktoś pierwszy musi w wiekowej rozterce
    Wyrzec szlachetne przebaczenia słowo
    I rozszalałe namiętnościę serce
    Dłonią rozwagi przycisnąć stalową.
  • Kur już zapiał na świtanie,
    Słońce błyska z chmur;
    By dnia uczcić narodziny,
    Nasze pieśni, nasze czyny
    W jeden zlejmy chór.
    Czy nie bratnia krew w nas płynie?
    Czy nie znamy chrztu?...
    Podaj rękę, Rosjaninie –
    Ja tiebia liubliu!
    • Źródło: Rosjanom, którzy przyznają się do braterstwa z Polakami
  • Ledwiem otworzył zżółkłe karty, słyszę:
    Ktoś do mnie mówi poprzez wieków ciszę -
    To przeszłość głosem czcigodnym pradziada
    Z myśli i czynów swoich się spowiada.
    • Źródło: Ex libris
  • Od poczęcia, od kołyski,
    My, Polacy, knujem spiski.(...)
    Spiskujących krąg olbrzymi
    Splótł się nawet z umarłymi.
Wikisource