Afrikaans: 'n Gravure van Mooi Hawens, uitgevoer in 1650 deur F. Basilicata.
Handelinge 27 meld die gebeure van Sept/Okt 58/59[1] waartydens Paulus na 'n twee jaar lange aanhouding in Caesarea, as gevangene aan boord 'n skip van Adramittium gaan met twee ander Christene, Lukas en Aristárchos, as reisgenote. Hulle het die see dan vanaf Sidon en Siprus oorgesteek en Mira in Lisië bereik, vanwaar die skip waarskynlik die reis langs die Asiatiese kus sou voortsit tot in sy tuishawe in Misië, benoorde van Efese. Daarom het Július, die offisier van die keiserlike regiment, 'n Aleksandrynse skip gekry met Italië as bestemming, en die gevangenes is oorgeplaas. Hulle kon die beskutte suidkus van Kreta moeisaam bereik en bevaar tot by Mooi Hawens, naby Lasea. Die anker is hier opnuut gelig en voortgedu deur 'n ligte bries het hulle afgevaar met Feniks, 40 myl kuslangs, as hul beoogde bestemming. Kort voor lank het 'n stormwind, die sg. Eurakilon, egter van die land af opgesteek en die skip met 276 passasiers is meegesleur op 'n veelbewoë oorlewingstog.