Боб Дылан
| Боб Дылан | |
| |
| Нараджэнне | |
| 24 мая 1941 Дулута, Мінесота | |
Боб Дылан (нар. 24 мая 1941, Дулута, Мінесота) — амерыканскі аўтар-выканаўца песень, паэт. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры.
Выказванні Боба Дылана[правіць]
Лічыцца, што свет мастацтва поўны прыгожых жанчын. Але я так скажу: таму, хто хоча пабачыць у сваім жыцці кучу прыгажунь, лепш зрабіцца адвакатам ці доктарам. А яшчэ лепш — прыватным дэтэктывам[1]. |
За ўсё сваё жыццё я напісаў толькі чатыры песні, але гэтыя чатыры песні я напісаў мільён разоў[1]. |
«Бітлз» — гэта вялікая музыка. Але я б не назваў яе рок-н-ролам. Рок-н-рол — гэта падлеткавая імітацыя сэксу, толькі і ўсяго[1]. |
Я не лічу сябе паэтам, таму што мне не падабаецца гэтае слова — паэт. Лічыце мяне гімнастам на трапецыі[1]. |
Стаць прыкметнай асобай — гэта цяжкая ноша. Хрыста ўкрыжавалі таму, што ён стаў занадта прыкметны. Так што я заўсёды аддаю перавагу знікненню[1]. |
Важны не я, важныя мае песні. Я ўсяго толькі паштальён, які дастаўляе песні[1]. |
Аднойчы мяне спыталі, ці памятаю я той дзень, калі Гітлер пакончыў з сабой. А я нават не памятаю, што калісьці быў дзіцем[1]. |
Гэта расчароўвае і пазбаўляе мяне моцы — бачыць, як маладыя людзі ідуць сёння па вуліцах са сваімі мабільнымі тэлефонамі і айподамі ў руках, з галавы да ног загорнутыя ў файлы і відэагульні. Усё гэта крадзе іх асобу, не дазваляе ім настроіцца на хвалі рэальнага жыцця. Вядома, яны свабодныя і могуць рабіць усё, што ім хочацца — калі тут увогуле можна казаць пра свабоду, — але ж свабода сёння каштуе нятанна, і я спадзяюся, яны змогуць зразумець гэтую думку да таго, як растрацяць сваі жыцці на розную электронную лухту[1]. |
Калі я гляджу навіны, я разумею: светам кіруюць тыя, хто ніколі не слухае музыку[1]. |
Поспех — гэта магчымасць прачынацца раніцай і засыпаць вечарам, паспяваючы рабіць паміж гэтымі дзвюма падзеямі тое, што табе па-сапраўднаму падабаецца[1]. |
