احمد پژمان

از ویکی‌گفتاورد

احمد پژمان (۱۰ ژوئیه ۱۹۳۵) (۱۸ تیر ۱۳۱۴) آهنگساز ایرانی است. زادهٔ لار، جنوب فارس، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ موسیقی از دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین، اتریش، مصنّف اولین اپرای ایرانی است. از سال ۱۹۷۵م/ ۱۳۵۳ش به موسیقی‌سازی برای فیلم درآمد و آثار گوناگونی برای فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی ساخت. آثاری در موسیقی کلاسیک، الکترونیک و پاپ نیز آفریده‌است.[۱]

آدم باید همه چیز را یاد بگیرد ولی فراموش نکند که پدر و مادرش چه کسانی هستند و در چه سرزمینی به دنیا آمده.

گفتاوردها[ویرایش]

  • برخلاف این بحث قدیمی که می‌گویند موسیقی ایرانی موسیقی بدبختی و اندوه است، موسیقی ایرانی موسیقی متنوعی است. عرفان، حماسه، عشق و … همه چیز در موسیقی ایرانی هست فقط باید این محتواها را پیدا کرد.
  • من به ایران قدیم علاقه و احساس خاصی دارم… من از زمانی که خودم را شناختم به ایران و فرهنگ ایرانی خیلی علاقه داشتم… دوست داشتم هر کار می‌کنم ایرانی باشد. خودم را از ایران سوا نکنم بروم مثلاً اروپایی بشوم و آنگونه فکر کنم. ایران همیشه مسئله من بوده و هست. مهم این است که خودمان باشیم.
  • حالِ موسیقی برای من مهم است. در وهله اول خود آدم که باید از شنیدن قطعه خودش لذت ببرد. من فکرکنم دست آخر آدم باید اثری را بنویسد که خودش دوست دارد.
  • موسیقی زمانی پیشرفت می‌کند که شما این حرف‌ها را گوش نکنید که می‌گویند فلان قالب و فرم موسیقی شبیه کتاب مقدس است، بروی یک چیزهایی در همان قالب کم و زیاد کنی.
  • من همیشه دنبال چیزی هستم که خودم را سرگرم کنم که یک‌وقت عمرم به پوچی نگذرد… م آدم اول باید کاری را برای خودش انجام بدهد تا چیزی از بیرون آن را متوقف نکند. من کار می‌کنم که دست آخر به خودم بگویم خب من به دنیا آمدم وانقدر کار کردم تا خیالم راحت باشد. کار به دیگران ندارم.
  • آدم باید همه چیز را یاد بگیرد ولی فراموش نکند که پدر و مادرش چه کسانی هستند و در چه سرزمینی به دنیا آمده.
    • زمستان ۲۰۱۷م/ ۱۳۹۵ش؛ مصاحبه با مجلهٔ «تجربه»[۲]

منابع[ویرایش]

  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۱۰۴. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «گفتگو با احمد پژمان؛ درخشش ابدی در هزاراتوی کمال». ۹ دسامبر ۲۰۱۰. 

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ