Գուրգեն Ջանիբեկյան
Գուրգեն Ջանիբեկյան (մայիսի 18, 1897, Երևան — սեպտեմբերի 27, 1978, Երևան), հայ դերասան, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1967)։
Քաղվածքներ[խմբագրել]
- Բարեկամությունն ու միաբանությունը թատրոնի հիմքն են[1]։
- Դերասանությունը մութ բան է[2]։
- Մարդս, որ ինքն իրեն սանձել սովորի, ինչ դժվարություն էլ լինի, կհաղթահարի[3]։
- Դերասանը պիտի ունենա կրկնակի շնորհք՝ մի շնորհքը դեր ստեղծելու, մյուսը դեր ստանալու համար[4]։
- Շնորհալի մարդիկ միշտ էլ ընդունակ են յուրացնելու արվեստի նորույթները, նոր սկզբունքներն ու ոճերը[5]։
- Ժամանակից շուտ տերևները չեն կանաչում, նույնիսկ, երբ հողը պարարտ է լինում[6]։
- Աշխատող մարդը միշտ էլ կհասնի իր նպատակին[7]։
- Լավ է, երբ մարդ գիտակցում է իր սխալը և կես ճանապարհից ետ է դառնում[8]։
- Մարդ ինչքան մեծ է լինում, այնքան ավելի պարզ է պահում իրեն[9]։
- Մեղքի գիտակցությունը մարդուն ավելի հասկացող ու համբերող է դարձնում, բայց չի երջանկացնում[10]։
- Կինը որ շատ խելոք է լինում, տղամարդու համար լավ չի[11]։
- Սիրտը շատ ծակաչք է, անկուշտ է, խելք պիտի ունենաս, որ նրան բռանդ մեջ պահես[12]։
- Մարդն իր հայրենիքում պիտի աշխատի, որ արած գործի համը քաղցր լինի[13]։
- Դերասանի ու ռեժիսորի ստեղծագործական միաբանության դեպքում են միայն ստեղծվում իրապես բարձրարվեստ բեմական արժեքներ[14]։
- Դերն անգիր իմանալը դերասանի աշխատանքի հիմքն է, այն իմաստով, որ գույները, հոգեբանական վիճակները հեշտությամբ են գտնվում ու ամրացվում։ Դեր չիմանալը խանգարում է ազատ գործելուն, քանի որ ուշադրությանդ մեծ մասը ծախսում ես տեքստը ստույգ վերծանելու համար[15]։
- Ինչպես որ ծաղկունքն է դրսևորում բնության ուժն ու գեղեցկությունը, այնպես էլ ջահելությունն է լիապես արտահայտում մարդուն։ Ջահելությունը ոչ միայն տարիքի ըմբռնումով, այլ ոգու աշխուժության և մտքի թարմության[16]։
- Հեղափոխությունը ինքը հենց ճշմարտության որոնումն է, որ ի կատար է ածվում սուր մտքով ու ջերմ սրտով, ռոմանտիկ շնչով ու պոետիկ ոգով և, ամենագլխավորը, լիակատար անկեղծությամբ[17]։
- Նավավարները որ համերաշխ չգործեն, նավը տեղից չի շարժվի[17]։
- Դերասանի ապրածն ու արածը պիտի դառնա նրա հետնորդների ուշադրության առարկան[18]։
- Իմաստությունը միայն տարիքով չի նվաճվում[19]։
- Հակառակորդների հանդեպ անգամ հարգանք ու տակտ պիտի ցուցաբերես[19]։
- Մարդն է գեղեցկացնում բնությանը, երբ մարդն աղետի մեջ է, ամեն գեղեցկություն թվում է անիմաստ[20]։
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, Իմ աշխարհից։ Հուշեր 3 գրքով,Երևան։ Սովետական գրող, 1977, էջ 3։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 4։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 7։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 9։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 17։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 32։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 49։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 56։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 89։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 105։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 138։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 140։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 166։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 190։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 193։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 232։
- ↑ 17,0 17,1 Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 243։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 250։
- ↑ 19,0 19,1 Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 253։
- ↑ Գուրգեն Ջանիբեկյան, էջ 301։
