Judaizm

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Judaizm – religia monoteistyczna, ukształtowana w II tysiącleciu p.n.e.; stanowi religię narodową Żydów.

  • Hitleryzm jest największą próbą – próbą nieporównywalną – jaką dane było podjąć judaizmowi. To, co daje antysemityzmowi hitlerowskiemu akcent niepowtarzalny i stanowi, w pewien sposób, o jego oryginalności, jest bezprecedensowa sytuacja, w jakiej postawił on świadomość żydowską. Żałosny los bycia żydem stał się czymś nieuchronnym. Żyd jest połączony ze swym judaizmem w sposób nieunikniony.
  • Judaizm to proces – wielkim etapem dochodzenia jest wybór Jahwe jako boga dynastycznego w IX wieku. Następnym etapem jest stworzenie Jahwe transcendentnego i mechanizmy zachowania tożsamości w VI wieku. A później wojny machabejskie i przemiany religijne w drugiej połowie II wieku, które nadały judaizmowi kształt, który już znamy z Nowego Testamentu i późniejszych czasów.
  • Mówi się nie bez racji, że szatan może „cytować Pismo Święte dla własnych celów”. Biblia pełna jest tak wielu moralnie sprzecznych przesłań, że każde pokolenie może znaleźć święte usprawiedliwienie dla niemal każdego podejmowanego działania – od kazirodztwa, niewolnictwa i masowych mordów do czynów najbardziej szlachetnych, pełnych miłości, odwagi i poświęcenia własnej osoby. A takie zniekształcenie moralności charakterystyczne dla osobowości mnogiej występuje nie tylko w chrześcijaństwie i judaizmie. Można znaleźć je u podstaw islamu, tradycji hinduistycznych, a w rzeczywistości niemal we wszystkich religiach świata.
  • Punktem zwrotnym w postrzeganiu Jahwe stała się niewola babilońska w VI w. p.n.e. Babilończycy zniszczyli świątynię, wywieźli z niej artefakty, a więc według ówczesnych standardów Jahwe przegrał, okazał się słabszy niż bóstwo wrogów. To poważne zagrożenie dla kultu. Prorok Ezechiel wymyślił więc coś rewolucyjnego, nową formułę teologiczną: Bóg jest transcendentny, nie potrzebuje fizycznej emanacji. To pozwoliło zachować wierność temu bóstwu, bo ono nie przegrało, ono nas tylko wystawiło na próbę. Wtedy powstaje też koncepcja narodu wybranego, związanego z Bogiem szczególnym przymierzem. (…) Winą za niewolę obarcza się królów, prawa pochodzą już bezpośrednio od Boga, a do ludzi dostają się przez Mojżesza (postać fikcyjna). Wyznawcy Jahwe zachowują więc swoją odrębność (…), ale zmianie ulegają same formy kultu. Religia stała się sprawą rodzinną, ojciec składał Bogu ofiary w imieniu swoich bliskich, pojawiła się też pobożność indywidualna: każdy może modlić się do Boga we własnym domu.
  • (…) rabin Nowego Jorku oświadczył: „Pan Einstein jest bez wątpienia wielkim uczonym, ale jego poglądy religijne są głęboko sprzeczne z judaizmem”. „Ale”? „Ale”?! Dlaczego nie „i”?
  • Twierdzić, że wiarołomni żydzi wierzą dzisiaj wspierani szczególną pomocą Bożą w to, w co wierzyli dawni żydzi przed przyjściem Chrystusa, byłoby nie tylko śmiesznością, ale także bezbożnością.
    • Autor: o. Ludwik Molina, Harmonia wolnej woli z darami łaski, z Bożym przejrzeniem, opatrznością, przeznaczeniem i odrzuceniem, Madryt 1953, s. 35.
  • Wgłębiając się we własną tajemnicę, Kościół Chrystusowy odkrywa więź łączącą go z judaizmem. Religia żydowska nie jest dla naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym. Stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii. Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi i – można powiedzieć – naszymi starszymi braćmi.
    Nie można Żydom jako narodowi przypisywać żadnej dziedzicznej i zbiorowej winy za to, co popełniono podczas męki Jezusa. Nie można jej przypisać wszystkim bez różnicy Żydom wówczas żyjącym ani Żydom dzisiejszym. Nie ma więc żadnych podstaw do jakiejkolwiek rzekomo teologicznie usprawiedliwionej dyskryminacji czy – co gorsza – prześladowań Żydów.
  • Widzimy w epoce perskiej i hellenistycznej, czyli w V, IV, III, II wieku p.n.e., że wewnątrz judaizmu jest spór, czy jest to religia narodowa, czyli ma być nacjonalistyczna, trzeba być Żydem, żeby być poddanym Jahwe, czy jest to ciąg dalszy tej Ezechielowej rewolucji – globalny bóg całej ludzkości. Myślę, że te poglądy ścierały się przez cały czas formowania Biblii. Tu nie ma jednego poglądu, tylko one ze sobą rywalizowały.
  • Wydawcy Tory byli pierwszymi kompozytorami Boskiej Symfonii zawartej w Biblii i w judaizmie. Przekazując nam pełną skalę różnych – a niekiedy sprzecznych ze sobą – głosów, nauczyli nas wsłuchiwania się w boskie objawienie w całym jego bogactwie i w jego pełni.
    • Autor: Israel Knohl,The Divine Symphony. The Bible’s Many Voices, Filadelfia 2003, s. 33.
  • Żydzi zabili Pana Jezusa i proroków i nas także prześladowali. A nie podobają się oni Bogu i sprzeciwiają się wszystkim ludziom. Zabraniają nam przemawiać do pogan celem zbawienia ich; tak dopełniają zawsze miary swych grzechów. Ale przyszedł na nich ostateczny gniew Boży.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Judaizm&oldid=571276”