Wanda

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Wanda

Wanda – bohaterka polskiej legendy. Według najbardziej znanej wersji Wanda, córka Kraka i polska księżniczka, nie zgodziła się na małżeństwo z księciem niemieckim.

  • Długosz (…) czyni Wandę siostrą Libuszy (…), niemieckiemu księciu daje imię Rytogar, a odmowę Wandy tłumaczy jej wrogością do Niemców. Aby ujść zalotom Niemca, Wanda skacze z mostu do Wisły.
  • Od niej, mówią, pochodzić ma nazwa rzeki Wandal (…).
  • Podanie o Wandzie, której imię i postać wymyślił, jak się zdaje, Wincenty Kadłubek (…), osiągnęło przez kilka stuleci niesłychaną popularność. (…) Pewien tyran niemiecki, chcąc zagarnąć tron niby wolny, pojawił się pod miastem. Ale gdy jego wojsko ujrzało Wandę, odstąpiło od walki, porażone jej pięknością. Ich książę zaś popełnił samobójstwo. Wanda, ceniąc swe dziewictwo, zeszła ze świata, nie pozostawiwszy małżeństwa.
  • Tak wielka miłość do zmarłego władcy ogarnęła senat, możnych i cały lud, że jedynej jego dzieweczce, której na imię było Wanda, powierzyli rządy po ojcu. Ona dalece przewyższała wszystkich zarówno piękną postacią, jak powabem wdzięków, że sądziłbyś, iż natura obdarzając ją, nie hojna, lecz rozrzutna była.
  • Wygląda jak Wanda z Wisły wyciągnięta.
    • Opis: powiedzenie
    • Źródło: Mirosław Bańko, Słownik porównań, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 190.
  • Zamiast sprostać tym podstawowym obowiązkom władczyni
    O których niejeden raz przypominał jej król ojciec
    Młodziutka Wanda odrzuca oświadczyny mocnego księcia
    I skacze do Wisły
    Gra jest wskutek tego przerwana
    Zaczyna się ciemny wiek
    I nie ma nawet kronikarza który by porządnie przedstawił
    Dialog polskiego Kreona z polską Antygoną